وعدههایی که به سرانجام نرسید
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «حرف رک»؛ روز گذشته یوسف خاکی یکی از مخاطبان این رسانه از شهرستان نقده تماس گرفته و در خصوص فضای آموزشی روستای قرهقصاب این شهرستان انتقاد کرد و اینگونه گفت: متأسفانه بیش از نیم قرن از ساخت مدرسه روستای قرهقصاب میگذرد، و این مدرسه اکنون به وضعیت بسیار نامناسبی دچار شده است.
وی تصریح کرد: بارها و بارها مشکلات این مدرسه به مسئولان مربوطه گزارش شده است؛ از نوسازی مدارس گرفته تا اداره آموزش و پرورش شهرستان نقده و حتی مسئولان استانی. با وجود اینکه این موضوع به طور مستمر پیگیری شده و حتی چندین بازدید میدانی نیز صورت گرفته، اما تغییرات ملموسی در بهبود وضعیت مدرسه دیده نشده است.
این شهروند نقدهای در ادامه افزود: دو سال پیش با پیگیریهای متعدد و تلاشهای بیوقفه مردم روستا و مناطق همجوار، کلنگ ساخت یک مدرسه 10 کلاسه و دو طبقه در حیاط مدرسه فعلی به زمین زده شد این پروژه با زیربنای ۲۵۰ متر مربع، امید تازهای برای دانشآموزان این منطقه ایجاد کرد.
وی تصریح کرد: مردم روستا با کمکهای مالی و معنوی خود، موفق به پیریزی این مدرسه شدند اما با گذشت دو سال از آغاز پروژه متأسفانه هیچ اقدامی از سوی اداره آموزش و پرورش و نوسازی مدارس برای تکمیل این مدرسه صورت نگرفته است این وضعیت، احساس ناامیدی و بیاعتمادی را در بین مردم روستا افزایش داده است.
خاکی عنوان کرد: وضعیت فعلی مدرسه به هیچوجه مناسب شروع سال تحصیلی جدید نیست، مدرسهای که در حال حاضر به دلیل فرسودگی شدید، فضای مناسبی برای تحصیل دانشآموزان فراهم نمیکند این مدرسه نه تنها به لحاظ ساختمانی فرسوده و ناامن است، بلکه به دلیل حضور شپش و موشهای زیادی در داخل آن، دانشآموزان با ترس و اضطراب به کلاسهای خود میروند این وضعیت سلامت جسمی و روانی دانشآموزان را به خطر انداخته است در چنین شرایطی آیا واقعاً امکان یادگیری برای این کودکان وجود دارد؟
وی بیان کرد: چرا باید منتظر وقوع حوادث ناگوار برای دانشآموزان باشیم تا اقدامی صورت گیرد؟ آیا واقعا باید صبر کنیم تا فاجعهای رخ دهد و سپس به فکر چاره باشیم؟ در شرایطی که مدرسهای کاملاً فرسوده و ترکخورده است، هر لحظه احتمال فرو ریختن سقف و ایجاد خسارات جبرانناپذیر وجود دارد آیا وقوع چنین حادثهای برای دو دانشآموز بیگناه کافی نیست تا زنگ خطر را برای همه به صدا درآورد؟
خاکی تصریح کرد: آیا باید منتظر باشیم تا بودجهها و خیرین برای جبران فاجعه جمع شوند؟ چرا که پس از وقوع حادثه، همه به تکاپو خواهند افتاد، اما آیا ما به دنبال بودجههای کلان و خیرین بیشمار نیستیم؛ ما فقط خواستار اقدام به موقع هستیم اکنون زمان آن رسیده که با اختصاص بودجهای معقول و منطقی، ساخت این مدرسه به پایان برسد و دانشآموزان بتوانند در محیطی امن و مناسب به تحصیل ادامه دهند آیا واقعاً میخواهید که این دانشآموزان به دلیل عدم توجه شما، آیندهای نامعلوم داشته باشند؟ آیا شما حاضرید فرزندان خود را در چنین فضایی به مدرسه بفرستید؟
وی گفت: آیا به راستی، انتظار دارید که مردم روستاها به خاطر آینده فرزندانشان، از محل زندگی خود مهاجرت کنند؟ مسئولان، نمایندگان، شما که در دوران انتخابات با نگرانی از وضع این مدرسه صحبت میکردید و وعدههایی دادید، اکنون کجا هستید؟ چه بر سر آن وعدهها آمد؟
خاکی عنوان کرد: چرا باید منتظر حوادث ناگواری مانند حادثه شینآباد باشیم تا به فکر بیفتیم؟ آیا این مدرسه در شأن مردم ماست؟ آیا باید منتظر اتفاقات ناگوار دیگری باشیم تا اقداماتی صورت گیرد؟ ما از این وضعیت ناراحتیم و درد داریم که اینها را بیان میکنیم.
انتهای خبر/م