» اجتماعی » آینده مبهم معیشت کارگران در دستان مسئولان
اجتماعی - اخبار استان - گزارش و تحلیل

آینده مبهم معیشت کارگران در دستان مسئولان

اسفند ۲۳, ۱۴۰۲۰:۵۰ ق٫ظ 70

آینده مبهم معیشت کارگران در دستان مسئولان سال‌ها زیادی است که یک‌تکه نان کارگران در زیر امضای مسئولان مربوطه گیرکرده و همین امر سبب شده تا این قشر سال‌ها با مشقت و با حداقل درآمد روزانه یا ماهیانه زندگی خود را با تورم ۴۵ درصدی سپری می‌کنند.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «حرف رک»، مجموع دریافتی حقوق یک کارگر به هشت میلیون و ۵۰۰ هزار تومان می‌رسد و در حال حاضر و بر اساس تورم اعلامی بانک مرکزی، هزینه ماهیانه سبد معیشت یک خانواده چهار نفری تا پایان آذرماه در حدود ۲۳ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان برآورد می‌شود.

دستمزد با تورم رابطه معناداری ندارد، درحالی‌که افزایش نرخ ارز و دلار و سکه سبب بالارفتن تورم می‌شود که این تورم سبب ایجاد مشکلات زیادی در زندگی تعداد زیادی از افراد جامعه باتوجه‌به درآمد کم شده است.

در این روزها با ایجاد بازارهای دلالی و واسطه‌گری و سفته‌بازی، بسیاری از مشاغل و صنایع بیکار شده و افراد بیکار به سمت کارهای خدماتی روی می‌آورند که به لحاظ کارگاهی ۷۰ درصد کارگاه‌های کشور را تشکیل می‌دهند، ولی نرخ رشدشان در بین کارگران کشور کمتر از ۱.۶ درصد است و با توجه به گزارش‌هایی که از سوی وزارت اقتصاد درباره درآمد کارگران ارائه شده، نشان می‌دهد که درآمد کارگران از حداقل دست مزد پنج میلیون و ۶۰۰ هزار تومان بالاتر نیست.

استان آذربایجان غربی با توجه به شرایط آب و هوایی که دارد اکثرا مردم آن به شغل کشاورزی یا کارگری مشغول هستند که معمولاً ۶ ماه از سال را کار می‌کنند و ۶ ماه را در فصل‌های پاییز و زمستان بیکار هستند و باید از انباشته مالی خود در فصل‌های بهار و تابستان استفاده کنند تا بتوانند شکم خانواده‌های خود را سیر کنند.

متأسفانه کارگران در این استان اوضاع خوبی از لحاظ درآمدی و معیشت ندارند و اگر سری به کارخانه‌های موجود در آن یا به میدان‌های کارگری زده شود می‌توان به راحتی اوضاع زندگی آنان را درک کرد. در تعدادی از مکان‌های کار، کارگران بدون بیمه کار و با دست مزد پایین کار می‌کنند و مسئله مهم‌تر این است که گاهی برای دست یافتن به این کار بدون بیمه با دست مزد کم باید ضامن کارمند یا سفته حداقل ۱۰۰ میلیون تومانی پرداخت کنند و باید دو ماه را به صورت آزمایشی کار کنند و در صورت صلاح دید کارفرما بعد دو ماه به کار خود ادامه دهند.

اما تعدادی از این کارفرماها با همین شیوه هر دو ماه کارگر را به هر بهانه‌ای اخراج می‌کند و یک جوان دیگر را جایگزین آن می‌کند و اگر همین روال را ادامه دهد در طول یک سال نه حقوقی داده نه کارگری را بیمه کرده است.

اما شرایط در میدان کارگر ارومیه به صورت دیگری است و شاهد صحنه‌هایی هستیم که مسئولان مربوطه با بی‌توجهی‌های متداوم خود و له کردن شخصیت و غرور کارگران سبب شده‌اند تا تعدادی از آن‌ها با حداقل‌ترین دست مزد و یا حتی برای یک بسته نان از صبح تا عصر کنند.

کارگرانی که با وجود همه مشکلاتی که مسئولان مربوطه برای آن‌ها درست کرده سعی دارند تا به نحو ممکن چرخ زندگی را بچرخانند؛ اما با این شرایط تورم و گرانی حاکم بر جامعه شاید دیگر امکان این کار نباشد چرا که دست مزد کارگر میدانی در حدود ۲۸۰ هزار است که اگر این کارگر در صورت خوش‌شانسی ماهیانه هر روز برای یک نفر کار کند در جمع هشت میلیون و ۴۰۰ هزار تومان دریافت می‌کند حال باید مسئول مربوطه پاسخ‌گو باشد آیا می‌توان با این درآمد پایین و بدون بیمه درمانی زندگی کرد یا نه.

از ماکو برای کارگری می‌آیم

رسول قلی‌زاده اهل شهرستان ماکو که برای کسب روزی حلال حدود ۳۶۰ کیلومتر را طی کرده و برای کارگری به ارومیه آمده است در گفتگو با خبرنگار حرف رک؛ گفت: روزگار روی خوش خود را به ما نشان نداد و همیشه باید برای به دست آوردن یک تکه نان سختی و زحمت‌های فراوان و تحقیر نگاه‌های کارفرما را تحمیل کنیم.

وی افزود: هر روز به میدان کارگر می‌آییم؛ اما بیشتر روزها از کار خبری نیست و وقتی یک نفر به دنبال کارگر می‌گردد حداقل ۴۰ یا ۵۰ نفر ماشین آن را دوره می‌کنند و به زور در داخل می‌نشینند بدون اینکه بپرسند کار چیست و یا دست مزد چقدر است و حتی گاهی بین کارگران دعوا راه می‌افتد.

قلی‌زاده گفت: از زندگی ناامید شده‌ایم گویا ما مردم این کشور نیستیم و کسی به ما توجه نمی‌کند و هر روز شرمنده بچه‌ها و خانواده هستم چرا که نمی‌توانم حداقل‌ترین‌های زندگی را برای آنان تأمین کنم.

برای یک تکه نان کار می‌کنم

حمزه کارگر در حدود ۶۵ساله گفت: کل عمر خودم را در کارگری سپری کردم و بیمه ندارم و با توجه به سنم دیگر کار خاصی از دستم برنمی‌آید و گاهی فقط برای یک بسته نان کار می‌کنم که حداقل زنده بمانیم. وی افزود: با توجه به این که بیمه نیستیم وقتی مریض می‌شویم نمی توتنیم هزینه‌های درمان را بپردازیم و برای همین به دکتر مراجعه نمی‌کنیم و مهم نیست که دیگر زنده بمانیم یا نه. مصرف روزانه نان کارگران ۲۰ گرم است مشاور کانون هماهنگی شوراهای اسلامی کار آذربایجان غربی گفت: مصرف روزانه نان کارگران از میزان ۳۲۰ گرم سبد

قدرت خرید کارگران کاهش یافته است
علی صحرانورد مشاور کانون هماهنگی شوراهای اسلامی کار آذربایجان غربی در گفتگو با خبرنگار حرف رک، اظهار کرد: وزارت تعاون کار و رفاه اجتماعی با بسیج همه دولت و نمایندگان کارفرمایی حاضر در شورای‌عالی کار، برای به انحراف کشیدن مذاکرات مزدی کارگران در سال ۱۴۰۳ و همچنین طولانی نمودن مذاکرات و نهایتاً اتخاذ و صدور تصمیمی یکجانبه و دستوری برای افزایش حقوق کارگران خارج از تمامی ضوابط قانونی در دقایق پایانی وقت قانونی به میزان دلخواه خودشان کار به هر دست آویزی روی می‌آورند.
وی افزود: در صورتی که دست مزد کارگران از نرخ تورم کمتر باشد، این قشر مهم جامعه با زندگی سختی تری مواجه می‌شوند و امیدی به آینده ندارند. مشاور کانون هماهنگی شوراهای اسلامی کار آذربایجان غربی اظهار داشت: دست مزد کارگران باید با نرخ تورم افزایش یابد و در صورتی که حقوق کارگران ۲۵ درصد افزایش یابد باید شاهد فقر و بدبختی این قشر از جامعه باشیم و ظلم بزرگی در حق آنان می‌شود. وی افزود: افزایش دست مزد کارگران نباید از تورمی که بانک مرکزی یعنی ۴۵ درصد کمتر باشد چرا که حقوق افزایشی کارگران ۲۰ درصد کمتر از نرخ تورم است و این بدان معنا است که کارگران همواره در مخارج زندگی با مشکل مواجه می‌شوند.
مشاور کانون هماهنگی شوراهای اسلامی کار آذربایجان غربی بیان کرد: تورم و معیشت ارتباط تنگاتنگی باهم دارند و در صورتی که نرخ تورم و درآمد به‌درستی تنظیم نشود و دست مزدها در یک راستا نباشد سبب بروز مشکلات جدی می‌شود.

اگر مسئولی تواناییی مدیریت را ندارد استعفا بدهد

صحرانورد گفت: همانند گذشته و با توجه به شواهد موجود از جمله مصاحبه‌های مسئولان بخصوص وزیر کار و نمایندگان کارفرمایان پیداست، گویا جلسات دستمزد را باز هم به دقیقه ۹۰ می‌کشانند و در نتیجه حقوق کارگران برای سال آینده ۲۵ درصد است.
وی افزود: اگر این داستان به همین روال ادامه یابد شاهد موضوعات مختلف اجتماعی در زندگی یک کارگر از حمله ناامیدی، چشم‌انتظاری برای افزایش اندک حقوق، و همچنان باید با آینده‌ای مبهم شاهد باشیم.
مشاور کانون هماهنگی شوراهای اسلامی کار آذربایجان غربی بیان کرد: معلوم نیست که چرا تعدادی نمی‌خواهند حتی برای یک ماه هم شده کارگران بدون دغدغه زندگی کنند و به‌جای کاستن مشکلات آنان روز به‌روز بیشتر نیز می‌کنند و اگر مسئولی واقعاً نمی‌تواند از پس این مشکلات برآید بهتر است صندلی خود را واگذار کند.
انتهای خبر/

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

×