انقلاب اسلامی؛ از اراده ملت تا پیشرفت

این روزها در سراسر کشور جشن‌های چهل و پنجمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی در حال برگزاری است، اما شاید فرزندان جوان این مرزوبوم، در هیاهوی تبلیغات پر رنگ و لعاب رسانه‌های بیگانه هستند، ویژگی‌ها و نتایج و دستاوردهای این انقلاب و مکتب بنیان‌گذار آن را درک نکنند؛ بنابرابن در این برهه از زمان لازم است تا دستاوردهای انقلاب برای مردم تبیین شود.

یکی از مهم‌ترین دستاوردی که با پیروزی انقلاب اسلامی در ایران مردم به آن دست‌یافتند مردم‌سالاری یعنی تکیه به آرای مردم است، در کشور ما پس از انقلاب تمام پست‌های حساس کشور یا به‌صورت مستقیم یا به‌صورت غیرمستقیم با رای مردم انتخاب می‌شوند درحالی‌که قرن‌های متمادی حکومت‌های فردی بر کشور ما حکومت کرده بودند و حتّی در دورانی که در ایران جریان مشروطه به وجود آمد و به‌ظاهر جریان قانون در کشور رسمی شد، عملاً استبداد و دیکتاتوری دوران پهلوی از استبداد گذشتگانشان گزنده‌تر و سخت‌تر و مصیبت‌بارتر بود.

امام به مردم تفهیم کرد که آنها صاحب و مالک این کشور هستند و در دوران حکومت‌های استبدادی بر زبان جاری می‌کردند که آقا «مملکت صاحب» دارد. مرادشان از صاحب مملکت، دیکتاتورها و مستبدینی بودند که بر کشور حکمرانی می‌کردند. امام به مردم تفهیم کرد که مملکت صاحب دارد و صاحب مملکت، خود مردم هستند. مردم هستند که انتخاب می‌کنند چه کسانی مسئولیت امور اجرایی، قانونی و نظارتی را بر عهده بگیرند و گردش مسئولیت در طول سال‌های پس از انقلاب شاهد این مدعا است.

یکی دیگر از دستاوردهای انقلاب اسلامی حفظ تمامیت ارضی کشور در طول تاریخ ایران است و تنها حکومتی که تا پای جان از تمامیت ارضی کشور دفاع کرده است. وقتی به نقشه‌های تاریخی ایران نگاه می‌کنیم، می‌بینیم که نقشه‌ها روزبه‌روز کوچک‌تر شده‌اند و آخرین مرحله جدایی بحرین از ایران در زمان محمدرضا پهلوی است.

دستاورد دیگری که با انقلاب اسلامی مردم به دست یافتند تزریق روح اعتمادبه‌نفس و خوداتکایی در ملت از آغاز ورود غربی‌ها در ایران یعنی از اول قرن ۱۹ میلادی که پای غربی‌ها به ایران باز شد این باور در میان مردم ایران ترویج می‌شد که اگر پیشرفتی متصور است، اگر کار بزرگی باید بشود، باید به‌وسیله غربی‌ها بشود و ملت ایران توانائی ندارد.

استعمارگران دائماً به‌وسیله عوامل و دستیارانِ خودشان، با تحلیل‌های گوناگون، ملت ایران را تحقیر می‌کردند، به ملت ایران می‌باوراندند که نمی‌تواند و عُرضه پیشرفت علمی، توانایی کارکردن و روی پای خود ایستادن را ندارد، درحالی‌که امروز جوان، صنعتگر، دانشمند، سیاستمدار و مبلّغ ایرانی احساس توانایی می‌کند و در عرصه‌های داخلی و بین‌المللی می‌درخشد.

رهبر معظم انقلاب در یکی از بیانات خود می‌فرمایند: برادران و خواهران من! ملت عزیز ایران! این مکتب، ما را در طول این ۳۲ سال از گردنه‌های خطرناکی عبور داده است؛ سطح عزت ملی و شرافت بین‌المللی ما را بالا آورده است. کشور به برکت پیمودن این راه، در همان حدی که رعایت کرده است، پیشرفت کرده است؛ به سمت آرمان‌های خود پیش رفته است. ما باید رعایت کنیم، منتها همه جوانب را با هم.

اگر کسی یا جریانی بخواهد به نام عقل‌گرایی، از ارزش‌های اسلامی و انقلابی عدول کند، این انحراف است. اگر کسی بخواهد به‌وسیلهٔ عقل‌گرایی، در مقابل دشمن بی‌تقوایی به خرج بدهد، وابستگی به وجود بیاورد، این انحراف است، این خیانت است. آن عقلانیتی که در مکتب امام بزرگوار ما هست، اقتضا نمی‌کند که ما از خدعه دشمن غافل شویم، از کید او غافل شویم، از نقشه عمیق او غافل شویم، به او اعتماد کنیم، در مقابل او کوتاه بیاییم. هرچه که انسان در مقابل دشمن کوتاه بیاید، پشتوانه عظیم معنوی در درون کشور و درون ملت را از دست خواهد داد.

دستاورد بعدی انقلاب تدوین قانون اساسی با رای مردم است تدوین‌کنندگان قانون اساسی، با انتخاب ملت این کار را انجام دادند. این‌طور نبود که مثل حکومت‌های گذشته یک جمع خاصی تعیین شوند و آنها قانونی را برای مردم تصویب کنند؛ بلکه ملت خبرگانی را با شناسایی خود، بامعرفت خود انتخاب کردند و آنها قانون اساسی را تدوین کردند. بعد امام همین قانون اساسی را مجدداً در معرض آرای مردم قرارداد و رفراندوم قانون اساسی در کشور تشکیل شد.

امام از شروع مبارزات در سال ۱۳۴۳، با تکلیف پیش رفت. به مردم و مسئولان هم این درس را بارها گفت و تکرار کرد که آنچه مهم است، تکلیف است. ما تکلیف را انجام می‌دهیم، ترتّب نتیجه بر کار ما دست خداست. امام همین توصیه را به مسئولان امر می‌کردند به این که اهل توکل، اعتماد به خدا و حسن‌ظن به پروردگار باشند.

بخش مهمى از معنویت در اسلام عبارت است از اخلاق، دورى از گناه، دورى از تهمت، دورى از سوءظن، دورى از غیبت، دورى از بددلى، دورى از جداسازى دل‌ها از یکدیگر. امام بزرگوار این چیزها را رعایت می‌کرد، به مردم و مسئولان هم سفارش می‌کرد.

امام توصیه می‌کردند که مغرور نشویم، خودمان را بالاتر از مردم ندانیم، خودمان را بالاتر از انتقاد ندانیم، بى‌عیب ندانیم. همه مسئولان طراز اول کشور این را از امام شنیده بودند که باید آماده باشیم؛ اگر چنانچه از ما عیب گرفتند، نگوییم ما بالاتر از آن هستیم که عیب داشته باشیم، بالاتر از اینیم که به ما انتقادى وارد باشد.

یکی از آرمان‌های انقلاب قانونمداری و فردمحوری بوده است. امام و رهبر معظم انقلاب بارها اعلام کرده‌اند که از مسئولان انتظار دارند در صورت اشتباه، از مردم عذرخواهی کنند و مطمئن باشند که مردم شرایط سخت و سنگین در مراحل مختلف انقلاب مسئولیت را درک می‌کنند.

از اول پیروزى انقلاب، امام تکیه بر طبقات ضعفا را اصرار تاکید و توصیه کردند که تعبیر «پابرهنگان» و «کوخ‌نشینان» جزو تعبیراتى بود که در کلام امام بارها و بارها تکرار شد. ایشان به مسئولان اصرار داشتند که به طبقات محروم برسید.

یکی از توصیه‌های امام راحل به مسئولان پرهیز از اشرافیگرى بود بنابراین ما نباید این توصیه‌ها را فراموش کنیم. آفت مسئولیت در یک نظامى که متکى به آراء مردم و متکى به ایمان مردم است، این است که مسئولان به فکر رفاه شخصى بیفتند؛ به فکر جمع‌آورى براى خودشان بیفتند؛ در هوس زندگى اشرافیگرى، به این در و آن در بزنند؛ این آفت بسیار بزرگى است. امام خودش از این آفت بکلى برکنار ماند و مسئولان کشور را هم بارها توصیه می‌کرد که به کاخ‌نشینى و به اشرافیگرى تمایل پیدا نکنند، سرگرم مال‌اندوزى نشوند، با مردم ارتباط نزدیک داشته باشند.

امام اصرار داشت که مسئولان از میان مردم انتخاب شوند، از خود مردم باشند، وابستگى‌ها ملاک قبول مسئولیت‌ها نباشد. وابستگى به شخصیت‌ها، به فامیل‌ها، بلاى هزار فامیلى که در دوران قاجار و دوران پهلوى بر سر این کشور آمد، امام بزرگوار ما را نسبت به این قضیه حساس کرده بود. گاهى در مقام تعریف از یک مسئولى می‌گفتند: این از دل مردم برخاسته است. ملاک را این می‌دانستند. از نظر امام بزرگوار، تکیه‌ به ثروت و تکیه به قدرت براى گرفتن مسئولیت، جزو خطرهاى بزرگ براى کشور و براى انقلاب بود.

رهبر معظم انقلاب با یادآوری حدود عدالت واخلاق می‌فرمایند: اگر به نام عدالت‌خواهى و به نام انقلابیگرى، اخلاق را زیر پا بگذاریم، ضرر کرده‌ایم؛ از خط امام منحرف شده‌ایم. اگر به نام انقلابیگرى، به نام عدالت‌خواهى، به برادران خودمان، به مردم مؤمن، به کسانى که از لحاظ فکرى با ما مخالفند، اما می‌دانیم که به اصل نظام اعتقاد دارند، به اسلام اعتقاد دارند، اهانت کردیم، آنها را مورد آزار و اذیت قرار دادیم، از خط امام منحرف شده‌ایم. اگر بخواهیم به نام انقلابیگرى و رفتار انقلابى، امنیت را از بخشى از مردم جامعه و کشورمان سلب کنیم، از خط امام منحرف شده‌ایم.

با این اوصاف وظیفه نسل سوم و چهارم انقلاب، تلاش برای به ثمر رساندن تلاشی است که نسل‌های پیشین آغاز کرده‌اند. طبیعتاً سعى دشمن این است تا با ناکارآمد نشان دادن نظام، این طور به مردم و جوانان القا کند که آینده کشور مبهم، و تیره‌وتار است و معلوم نیست که چه خواهد شد و به کجا مى‌رسیم. اما باید بدانیم یأس، بزرگترین دشمن یک ملت است. باید تلاش کنیم با جهاد تبین یعنی بیان دستاوردهای انقلاب در دوره ۴۵‌ساله در کنار ضعف و مشکلات در دلهایمان شوری ایجاد کنیم که نتیجه آن تلاش برای اعتلای نام ایران اسلامی در منطقه و جهان است.

به یاد داشته باشیم دهه فجر روز ملی همه ایرانیان سراسر جهان است که دل‌هایشان برای استقلال، آزادی و سربلندی این کشور اسلامی می‌تپد و برای دستیابی ایران به قله‌های بلند علم، دانش و فناوری تلاش می‌کنند که این امر باعث ناامیدی دشمنان و امیدواری انقلاب اسلامی می‌شود.

شیرزاد عباسیان

انتهای خبر/