با اضطراب کلاساولیها چطور برخورد کنیم
به گزارش حرف رک به نقل از درناسسی باتوجهبه آغاز سال تحصیلی جدید برخی از خانوادهها و مادران با چالش اضطراب جدایی فرزندانشان روبهرو هستند. اضطرابی که فرستادن بچهها را به مدرسه سخت کرده است در این راستا اگر این دغدغه بهدرستی برطرف نشود شاید تأثیر منفی در آینده کودکان بگذارد.
در ابن میان این روزها دغدغه اصلی پدر و مادرهایی کـه فرزند محصل و کلاس اولی دارند، آمادهسازی فرزندشان برای شروع سال تحصیلی جدیدشان اسـت، فضای مدرسه حتی برای آن دسته از دانشآموزان کلاساولی که تجربه آموزش در مهدکودک یا پیشدبستانی را داشتهاند، ممکن است عجیب یا هولناک به نظر برسد. رویارویی با افزایش ساعت درس، تغییر فرم لباس، کلاسهای بزرگتر و زیادشدن تعداد دانشآموزان، برای کلاساولیها غیرمنتظره است.بنابراین لازم است خانوادهها قبل از بردن فرزندان کلاساولی خود به مدرسه با فضای ذهنی آنها آشنا باشند.
برای این منظور گفتگوی با دکتر رحمان مهدینژاد متخصص مشاوره خانواده – عضو هیات علمی دانشگاه انجام دادهایم که در ادامه میخوانیم:
با توجه آغاز سالتحصیلی جدید و شروع مدرسه چرا کودکمان دچار اضطراب جدایی میشود؟
رحمان مهدینژاد: ابتدا برای پاسخ به این سوال بایستی بدانیم اضطراب جدایی چیست؟ اضطراب جدایی نوعی نگرانی است که در آن انسان تجربهای از اضطراب یا ناراحتی شدید در مورد دوری و یا فقدان فرد مهمی دارد. این اضطراب در کودکان معمولاً با دورماندن از افرادی که کودک با آنها ارتباط نزدیکی داره مثل مادر ایجاد میشود. اما علل اساسی بروز اضطراب جدایی چیست؟ عوامل بسیارند ولی مهمترین عوامل اثرگذار عبارتند از: دور شدن از والدین و ترس از دستدادن آنها، مرگ یا طلاق والدین و یا احتمالدادن به جدایی آنها، اضطراب و تشویش خود والدین، ورود به محیط جدید و مبهم بودن شرایط، دوران گذار و جدایی موقتی از والدین و تعارضات زناشویی و تنشهای خانوادگی و نگرانی از اوضاع خانواده و سلامتی آنان است.
چطور اختلال اضطراب کودکمان را در سن مدرسه کنترل کنیم؟
مهدینژاد:معمولاً به طور متوسط حدود 10 الی 20 درصد از کودکان در سن مدرسه رفتن، علائم اضطراب را تجربه میکنند، بهترین راه برای درمان اختلال اضطراب مراجعه به روانشناس کودک یا مشاوره خانواده است، درککردن کودک و عدم سرزنش وی در زمینه تجربه اضطراب بسیار مهم است، زیرا با تخریب ارتباط با کودک چرخه اضطراب در او تقویت میشود، بنابراین توصیه میگردد برای کمک به بهبود علایم اضطراب بایستی کودک در این شرایط درک شود و بایستی الگوی رفتاری مناسبی برای کودک خود بود، کودکان همان کاری را انجام میدهند که والدین انجام میدهند، پس والدین بهگونهای رفتار کنند که دوست دارند فرزندشان رفتار کند. کودکان با تماشای رفتارهای والدین، یاد خواهند گرفت که چگونه باشند. اکثر پدر و مادرهای مضطرب و پرخاشگر، فرزندان نگران دارند، مدیریت استرس خود والدین به درمان اضطراب کودک کمک میکند. خواب بهموقع و بهاندازه اعضای خانواده بسیار مهم است، خواب کافی استرس و اضطراب را کاهش میدهد و هورمونهای ضد استرس را در بدن تنظیم میکند. گفتگو و همدلی با کودک نیز راهگشاست والدین باید در مورد احساسات و ترسهای فرزندشان با او صحبت کنند. راهکارهای مناسبی را برای کاهش و یا ازبینبردن ترسها و نگرانیهای او پیشنهاد داده و در کنارش باشند تا مشکلش رفع شود.
در مقابل ترس و اضطراب کودکان چهکار کنیم؟
مهدینژاد:معمولاً کودکان مضطرب متعلق به خانوادههای مضطرب هستند، زمانی که خود والدین درگیر تنشها و مشکلات ارتباطی خودشان هستند و دائماً پیش فرزندان خود در تعارض و دعوا هستند نمیتوان انتظار داشت فرزندان رفتار ملایم و توام با نشانهاش داشته باشند، بنابراین اگر والدین مشکلات ارتباطی خودشان را با کمک همدیگر و یا مشاور خانواده حلوفصل نمایند معمولاً مشکل اضطراب و تنش در کودکان نیز حل میشود، البته مشاوره با کودکان هم میتواند مشکلات آنان را کاهش دهد، خانواده و مشاور به کودکان امکانی را ارائه میدهد تا نگرانیهای خود را بدون ترس از قضاوت، طردشدن یا احساس نادیدهگرفتهشدن در میان بگذارند. میتوان با استفاده از فنهای آرامسازی و تنآرامی، ورزش، خودگویی و افکار مثبت برای کاهش اضطراب استفاده نمود، همچنین با افزایش فعالیتهای اجتماعی شدن، اعتمادبهنفس آنان را افزایش داد.
والدین چه برخوردی با کودکان انجام دهند؟
مهدینژاد:بایستی اضطراب جدایی از سالها قبل از ورود کودک به مدرسه درمان شود برای درمان اضطراب بهتر از ارتباطات اجتماعی کودکان تقویت شود، به فرزندان کمک شود تا در ارتباط با دیگران احساس امنیت کرده، فرصتهایی را برای حضور در کنار خانواده و دیگران و لذتبردن از همراهی یکدیگر با بازیکردن، گذراندن وقت در خارج از منزل با هم و یافتن یک علایق یا سرگرمی مشترک با والدین و اطرافیان ارائه شود. از قبل درباره مدرسه، خوبیها و لذتهای مدرسه رفتن با کودک صحبت کرده و احساس مثبت او تقویت شود. اما کارهایی که بهتر است قبل از ورود کودک به مدرسه انجام شود تا این اتفاقات شوق ورود به مدرسه را در کودک افزایش داده و خاطرات مثبتی را در او از لحظات ورود به مدرسه ایجاد نماید، موارد مهم به این صورت است، والدین بهتر است لوازم مدرسه را با همراهی کودک و با شوروشوق بیشتر خریداری نمایند حتی با پوشیدن لباس مدرسه (قبل از شروع مدرسه) در نزدیکی مدرسه کودک پیادهروی نمایند. به مناسبت فرارسیدن سن مدرسه کودکتان، حتماً جشنی کوچک خانوادگی برگزار نموده، قبل از شروع مدارس، ساعات خواب و بیداری کودک را تنظیم نمایند و پس از خواب کافی صبحها با ملایمت و باانرژی او را از خواب بیدار نمایند تا عادت سحرخیزی در او ایجاد شود.
از چه زمانی کودک را برای مدرسه آماده کنیم؟
مهدینژاد:البته در حال حاضر برخی فرزندان در خانوادههایی زندگی میکنند که پدر و مادر هر دوشاغل بوده و کودکان از چندماهگی برای ساعاتی از روز به مهدکودک یا اقوام سپرده میشوند، توصیه بر این است که سایر کودکان پس از سن سه یا چهارسالگی، زمانهایی را از والدین خود جدا باشند و حتی برای مدتزمان کوتاه در مهد و یا در منزل آشنایان قابلاعتماد بمانند و حتی والدین برای اینکه مطالعهکردن برای فرزندان نهادینه شود ساعاتی از شبانهروز را به مطالعه اختصاص دهند تا کودکان با کتاب و کتابخوانی آشنا شوند و برخی از فعالیتهای مدرسه مثل کشیدن نقاشی را میتوانند از سالها قبل شروع نمایند، بنابراین آمادهکردن کودک برای رفتن به مدرسه باید از سنین کم آغاز شود و مهارتهای ارتباطی به آنها آموزش داده شود تا فرایند شروع تحصیل در مدرسه بدون هیچ مشکلی انجام شود.
گفتگو از رقیه وکیلی
انتهای خبر/