راه شهادت و عدالت را به دخترم بیاموزید

أَعوذُ بِا… مِنَ الشِیطانِ الرَّجیم

بسم ا… الرحمن الرحیم

إذا جاءَ نَصْرُ ا… وَ الفَتْح وَ رَأیْتَ الناسَ یَدخُلونَ فى دینِ ا… أفْواجا فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ وَ اْسْتَغْفِرهُ إنَّهُ کانَ تَوّابا»

‏ این وصیت نامه را نوشتم، زیرا من راه خود را انتخاب نموده و با آگاهى تمام هم انتخاب نموده ام. راه من راه امام است؛ زیرا که راه او، راه حسین(ع)،‌ راه مکتب خون و شهادت در مکتب اسلام محمدى، همان اسلامى که توسط محمد (ص) از غار حراء به مردم رسیده، راهم را برگزیده ام. زیرا از میان صد آرزوى من که همانا اولین آن، پوشاندن کفن بر قامتم با دست مادرم بود، برایم برآورده شده است. راهم را خود برگزیده ام. زیرا اگر بکشم، پیروزم و اگر کشته شوم دشمنم با دست خود گور خود را کنده است. بارها راهم را در مغزم تجزیه و تحلیل کرده ام و آن را با مکاتب دیگر در اصل و فرع قرارداده ام و هیچ راهى را بهتر نیافتم. راه انبیاء که راه خون و شهادت است، بهترین راه است. هر چند در کتب مختلف تفحص کردم اما مطهرتر از قرآن نیافتم و هر چند که در مکاتب مختلف گشتم، اما راهى مستقیم تر از صراط مستقیم ندیدم؛ پس خدایا، قسمت می دهم به حق صراط المستقیم که ما را به صراط المستقیم هدایت کن.

تقاضا دارم بعد از شهادت در این راه پرافتخار که آرزوى هر مسلمانی مى باشد، اعمال زیر را به انجام برسانید:

۱ – جنازه ام را درقبرستان خیابان عاشورا به خاک بسپارید زیرا که زادگاه من در این قبرستان است.

۲ – راه شهادت و راه عدالت را کامل به دخترم، صبریه بشناسانید تا او خودش  برای ادامه راه شهدا تصمیم بگیرد.

والسلام علیکم و رحمت ا… و برکاته

نصرت ا… میرزایى ‎

منبع: پرونده فرهنگی بنیاد شهید آذربایجان غربی