لزوم نشان‌دادن قدرت و ابتکار جوانان به اسرائیل
شرارت دو شب پیش رژیم صهیونیستی نه باید بزرگنمایی شود و نه کوچک‌انگاری. باید خطای محاسباتی رژیم صهیونیستی به هم بخورد. باید قدرت و اراده و ابتکار ملت ایران و جوانان کشور را به آنان فهماند. کیفیت فهماندن قدرت و اراده ملت ایران به رژیم صهیونیستی را باید مسئولان تشخیص دهند و آنچه را که صلاح این ملت و کشور است انجام گیرد.
ارزش شهدای امنیت را از اهمیت و ارزش امنیّت میشود فهمید. قطعاً یکی از برترین نیازهای هر کشوری، هر جامعه‌ای امنیت است. اگر امنیّت در جامعه نباشد، هیچ چیز نیست. نه اقتصاد هست، نه علم هست، نه پیشرفت هست، نه خانواده هست. امنیّت در واقع زیربنای همه‌ی وسیله‌ها و راههای پیشرفت یک ملت و یک کشور است.
هر جا امنیّت و حافظان امنیت نباشند؛ شرارت هست، این قاعده‌ی کلّی است.
یک نفر در مرز شرارت میکند، یکی در داخل خیابان شرارت میکند، یکی با راهزنی در خانه و مغازه‌ی این و آن شرارت میکند، یکی با شایعه‌پراکنی شرارت میکند، یکی با ارتکاب قتل شرارت میکند، یکی با قاچاق مواد مخدر شرارت میکند، با قاچاق سلاح شرارت میکند، اینها همه شرارت است.
هر کسی در مقابل هر کدام از این شقوق و امثال اینها بایستد این عنوان حافظ امنیّت و پاسدار امنیّت بر او صادق است و این افتخار بزرگ شامل حال اوست.
بعضی‌ها در تحلیل‌های گوناگون تصور میکنند اگر بخواهیم کشور در امنیّت باشد، بایستی سراغ ابزارهای حساس‌کننده‌ی قدرتها نرویم؛ مثلاً چه لزومی دارد حالا ما موشک با فلان برد را داشته باشیم که حساس بشوند، خیال میکنند این‌جوری، این شکلی میتوانند امنیّت کشور را تأمین کنند یعنی درواقع اگر میخواهید کشور امن باشد، ضعیف باشید، ابزارهای قدرت را برای خودتان فراهم نکنید، بعضی اینجور فکر میکنند، اینجور قضاوت میکنند، این غلط است.
آن چیزی که امنیت را برای یک کشور حفظ میکند قدرت ملّی آن کشور است، قوی بودن آن کشور است، قوی بودن از همه جهت؛ قوی بودن در علم، قوی بودن در اقتصاد، قوی بودن در امکان دفاع، قوی بودن در تسلیحات، اینهاست که امنیّت کشور را حفظ میکند و تأمین میکند.
هر وقت ما بر اثر سوء سیاست زمامداران کشورمان، از رفتن به سمت ابزارهای قدرت رویگردان شدیم، دشمن بر ما مسلّط شد. در دوران قاجار، دوران پهلوی این مصیبت سر این ملت آمد. ملت را قوی نکردند؛ لذا شما می‌بینید در جنگ بین‌الملل اول و جنگ بین‌الملل دوم که هیچ کدام به ایران ارتباط نداشت، اعلام بی‌طرفی هم کردند، کشور ما اشغال شد. وقتی کشوری توانایی دفاع از خودش ندارد اینجور میشود دیگر. این گناه زمامداران نالایق، بعضی نالایق، بعضی خائن و وابسته‌ی به این و آن، گناه نابخشودنی است که ملت را ضعیف بار بیاورند که نتواند از خودش دفاع کند طبعاً امنیّتش از بین خواهد رفت.
در قبال رژیم منحوس خبیث صهیونی یک کوتاهی بزرگی در دنیا دارد انجام میگیرد. دولت‌ها، ملت‌ها، به خصوص دولت‌ها، مجامع جهانی مثل سازمان ملل و امثال اینها حقیقتاً دارند کوتاهی میکنند در مسئله‌ی مقابله با رژیم صهیونیستی.
این کاری که رژیم در غزّه کرد و میکند، در لبنان کرد و میکند، این از وحشیانه‌ترین جنایات جنگی است. جنگ البته چیز سختی است بلاشک، منتها جنگ هم یک قواعدی دارد، یک قوانینی دارد، یک حدودی دارد. این جور نیست که وقتی کسی با کسی می‌جنگد، همه‌ی این حدود را زیرپا لگد کند و له کند آن چنانی که این باند جنایتکار حاکم بر فلسطین اشغالی دارند میکنند.
دنیا باید در مقابل اینها بایستد، دولت‌ها باید بایستند، دولت‌های اسلامی بالخصوص باید بایستند. بحث بر سر این نیست که کمک بکنند یا نکنند، آن که جزو برترین محرّمات [است]، اندک کمکی به این رژیم جزو زشت‌ترین و بزرگترین گناهان است. در این که شکی نیست، نه، باید در مقابلش بایستند که این جنایات را انجام ندهد. یک ائتلاف جهانی باید به وجود بیاید، ائتلاف سیاسی، ائتلاف اقتصادی، اگر لازم شد ائتلاف نظامی علیه رژیم خبیث صهیونیستی که وحشیانه‌ترین جنایات جنگی را دارد امروز انجام میدهد.
کسانی که با فضای مجازی ارتباط دارند به این نکات توجه کنند همه‌چیز را در فضای مجازی نبایستی منتشر کرد. هرچه به ذهن انسان میرسد. ملاحظه کنید اثرش چیست، ببینید روی فکر مردم، روی روحیه‌ی مردم چه تأثیری میگذارد.
آن کسانی هم که درباره‌ی فضای مجازی که حالا مکرّر اسمش آورده میشود و بحث میشود و اینها میخواهند تصمیم‌سازی کنند و تصمیم‌گیری کنند به این بُعد قضیه توجه کنند، توجه کنند که چطور ممکن است در فضای مجازی یک تحلیل غلط، یک خبر غلط، یک برداشت غلط از یک مسئله مردم را دچار اضطراب کند، دچار تردید کند، دچار ترس کند
این خبر درحال بروزرسانی است…
