هر خانه یک حسینیه / روضه‌های خانگی نقش مهمی در ماندگاری قیام عاشورا دارد
به گزارش حرف رک به نقل از آراز سسی، این روزها اگر از هیئت و مراسم روضه‌خوانی سخن به میان آید، اذهان و به‌ویژه نسل جدید به یاد مجالس هیئت و جمعیت‌های بسیار زیاد در عزاداری ماه محرم می‌افتد.
اما در همین زیر پوست شهرستان، هنوز هم‌محله‌هایی هستند که علاوه بر ماه محرم در باقی ایام سال و در خانه‌ها، مجلس «روضه خانگی» برگزار می‌شود.
بر اساس برخی نقل‌های تاریخی، روضه‌های خانگی زمانی که رضاشاه در سال ۱۳۱۴ هجری شمسی، برگزاری مجالس عزاداری در مساجد و تکایا را ممنوع کرد، میان مردم رواج پیدا کرد و مردم برای برپایی مجلس عزاداری به خانه‌ها رفتند و هر بار یک نفر بانی روضه در منزل خود بود و حتی پس از آزادی دوباره برگزاری مجالس عزاداری در حسینیه‌ها و مساجد، جلسات روضه‌های خانگی در کنار تکایا و هیئت‌ها ادامه پیدا کرد.
روضه‌های خانگی پایگاهی مهم در ترویج فرهنگ دینی، معنوی و از سنت‌های ارزشمند و تأثیرگذار در جامعه هستند که آثار اجتماعی، تربیتی و اخلاقی آن‌ها بر کسی پوشیده نیست و همچنین نقش مهمی در ماندگاری قیام عاشورا دارد.
در هر خانه‌ای که ذکری از اهل بیت شود، خدا و ملائکه به آن خانه نظر می‌کنند و اهل آن خانه مورد رحمت خداوند متعال قرار می‌گیرند.
از گذشته‌های دور در ماه محرم این تنها تکیه‌ها و حسینیه‌ها نبودند که برای عزای سیدالشهدا سیاه‌پوش می‌شدند؛ بلکه هر خانه سیاه‌پوش حسین (ع) بود و شده برای چند روز یا به‌اندازه یک مجلس روضه خانگی، مجلس عزای سالار شهیدان را برپا می‌کردند.
این مجالس علاوه بر برکات و بهره‌مندی‌هایی که برای صاحبان مجالس دارد موجب اتفاقات خوبی نیز می‌شود، صله رحم، طول عمر و ازدیاد رزق و روزی، ارتباط بین روحانیت و عزاداران و انس کودکان با مکتب اهل بیت، با خبر شدن از بستگان و همسایگان و برطرف کردن مشکلاتشان در حد وسع از جمله موضوعاتی است که در برپایی روضه‌های خانگی اتفاق می‌افتد.
از سوی دیگر فرزندان و والدین در روضه های خانگی در کنار هم آداب اسلامی را می آموزند و درس فداکاری و ایمان واقعی به خداوند سبحان و اطاعت از خداوند را سرلوحه فعالیت های خود قرار می دهند.
شاید تنها هیئت‌های بی‌نشان و بی‌علامت، همین روضه‌های خانگی باشند که برای اطلاع‌رسانی، پرچم و علامت ندارند و ساده‌ترین، کم‌خرج‌ترین و شاید خالصانه‌ترین محفل‌های این روزهای عزاداری کشور را شکل می‌دهند.
روضه‌های خانگی سادگی بسیاری دارد به‌طوری که با یک پذیرایی ساده همچون چای و قند نیز می‌توان اقدام به برگزاری این روضه کرد تا بتوان از ثواب بسیار آن بهره‌مند شد.
ساده‌ترین، کم‌خرج‌ترین و شاید مخلص‌ترین محفل‌های این روزهای عزاداری در کشور، همین «روضه‌های خانگی» هستند.
روضه‌هایی که باید بگذاریم دوباره مثل قدیم‌ترها دستمان را بگیرند تا در محرم حسین (ع) فکرمان لابه‌لای هیئت‌های بزرگ، مداح‌های مشهور و سخنران‌های پرآوازه گم نشود.
شاید از مهم‌ترین دلایل سفارش به حفظ روضه‌های خانگی، پیچیدن و تکرار نوای روضه اباعبدالله در خانه و تأثیر وضعی نفَس حق روضه‌خوان روی خانه و افراد صاحب‌خانه و مهمانان باشد.
بی‌تکلفی و سادگی این مراسم‌ها باعث حضور هر قشر و هر طبقه‌ای می‌شود که در نزدیک‌شدن، قلب‌ها به هم مؤثر است.
در ذیل گوشه‌ای از این مراسم معنوی که در محلات پلدشت برگزار شد را می‌بینید.
انتهای پیام/
