وصیتنامه شهيد «روحالله مغانلو»
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «حرف رک» شهيد «روح الله مغانلو» در سال 1337 در شهرستان زنجان چشم به جهان گشود. بعد از پيروزی انقلاب، در ابعاد گسترده به فعاليت پرداخت و با حضور در صحنههای حساس و خطرناک روحيه جنگاوری و شهادتطلبی خود را كاملاً آشكار نمود.
سرانجام در تاريخ یکم مرداد ماه 61 در منطقه عملياتی جنوب، در اثر درگيری با صداميان كافر به درجه رفيع شهادت نائل گشت.
وصیت نامه شهید
سلام و درود بر امام و امت، این اعجاز بزرگ قرن واین پیروزی بینظیر واین جمعوری اسلامی محتاج به حفظ و نگهبانی است. چقدر شهادت در راه خدا زیباست و مانند گل محمدی میماند. که وارثان خون پاک شهید از آن میبویند.
خدایا شهادتم را در راه اسلام و قرآن که خاری در چشم دشمنان است بپذیر. ای مادر مهربان و عزیزم سلام مرا بپذیر، حلالم کن، مبادا در فقدان من گریه کنی، در بالای خانهمان پرچمهای سبز سوار کن، و افتخار کن که فرزندت در راه خدا به این مقام بزرگ رسیده است.
ای برادر عزیزم راه خدا بهترین و برترین راههاست. پوینده و کوشنده این راه باش.
ای امت شهیدپرور ایران، تنها راه نجات اسلام و رهایی مستضعفین و پیروزی نهایی، پشتیبانی قاطع و بیدریغ خدا را از دولت جمهوری اسلامی و پیوستن به خط امام که همان خط اصیل اسلام و محمد (ص) است.
در هر کجا هستید از روحانیت مبارز دفاع کنید تا اسلام را به تمام جهانیان بشناسانید. و بدانید که اگر من شهید شدم امام حسین را میبینم و اگر زنده ماندم، قبر او را میبینم.
ای خواهر مهربانم مرا حلال کن و با استقامت صبر و شکیبایی از انقلاب اسلامی همیشه پشتیبان باشید. و امام امت را تنها نگذارید و اگر میخواهید که روح من شاد بشود گریه نکنید و شما هم مثل زینب باشید.
سلام به همسر مهربان، همسر عزیزم، میخواهم مرا حلال کنی و از فرزند خوب مواظبت کنی، که آن هم وقتی بزرگ شد راه مرا ادامه بدهد و به شهادت من افتخار کن و اصلاً ناراحت نباشید، چون آن کسی که در راه خدا قدم بر میدارد و کشته می شود، او مرده نیست، بلکه زنده است.
خدا نگهدارتان، خداحافظ برادران رزمنده، من رفتم به اینجایی که دنبال آن بودم ولی شما به رزمید که پیروزید. چندان قابل عرض ندارم.
انتهای خبر/