وصیت‌نامه شهید علی کفش‌دوز اصل
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «حرف‌رک» «شهید علی کفش‌دوز اصل» یکم فروردین ۱۳۴۸ در شهرستان ارومیه در خانوادهٔ متدین و مذهبی دیده به جهان گشود. پس از طی دوران طفولیت، تحصیلات خود را تا مقطع راهنمایی ادامه داد. سپس ترک تحصیل نمود و به شغل مکانیکی مشغول شد، تا از این طریق توانست هم‌دوش با پدر کمی از بار سنگین اقتصادی را سبک نماید.
وی، از نظر خصوصیات اخلاقی، فردی مؤمن و انقلابی بود و در انجام احکام و فرایض دینی کوتاهی نمی‌کرد. با همسایگان هم مهربان بود، به مردم مستمند و فقیر هم کمک می‌کرد و دوست داشت باری از روی دوش آنان بردارد و همیشه آرزو داشت که جامعه‌ای عاری از فقر و تهیدستی داشته باشد. در اکثر مناسبت‌ها و مراسمی که درشان و مقام اولیا بود، شرکت می‌جست و با جان‌ودل برای برگزاری مراسم عزاداری حضرت اباعبدالله الحسین (ع) تلاش می‌کرد. نماز جماعت نیز یکی از آن سلسله‌مراتب اهدافش بود که وی از آن به‌عنوان سنگر ایمان و مبارزه با کفر یاد می‌کرد.
وی، در تمام عمر کوتاهش، زندگی باعزت داشت و همواره برای رسیدن به آن مرتبهٔ انسانی، تواضع و خویشتن‌داری را از ویژگی بارز انسان می‌دانست، اطاعت از امر پدر و مادر را اطاعت از امر خدا می‌دانست و با آنان بسیار رئوف و مهربان بود. با شروع زمزمه‌های انقلاب، همراه و همگام با مردم در مراسم راهپیمایی و تظاهرات شرکت می‌نمود و علاقه شدیدی به رهبر انقلاب داشت. شهید گرامی هرچند با شروع انقلاب سن کمی داشت و اما از درک و درایت بیشتری برخوردار بود.
در پاره‌ای از وصیت‌نامهٔ «شهید علی کفش‌دوز» آمده است:
«ازآن‌جهت که یک رزمنده حسینی هستم. خواستم وصایای دلم را روی کاغذ بیاورم. هرکس که من را دوست دارد، بداند که من راهی که انتخاب کرده‌ام، راه حسین و راه شهیدان کربلا است که رهرو خود قرار داده‌ام و دوستانم هر وقت خبر شهادت من را شنیدند، خوشحال باشند که به حجله‌گاه شهادت رفته‌ام و خوشحال باشند که راه امامان و راه اکبرها را پیش گرفته‌ام. از پدر و مادرم می‌خواهم هر وقت به یاد من افتادند به یاد حسین و زینب و به یاد علی‌اکبر که در کربلا شهید شدند، بیفتند. هر وقت خواستید گریه کنید، برای علی‌اکبر و برای حضرت ابوالفضل گریه کنید. هیچ‌وقت نگویید که علی من از بین رفته است، بلکه بگوئید که علی من رفته، پیش علی اکبرها! رفته با آنها راه بهشت را برای شما باز کند و بگوئید پسرمان در هم‌جواری با حضرت حسین (ع) هست و می‌خواهد ما را شفاعت کند. پدر گرامی و مادر عزیز دوست دارم همیشه خوشحال باشید. کسی که آرزوی صبوری‌ات در زندگی‌تان دارد، علی کفش‌دوز، اجرکم عندا…»
با آغاز جنگ تحمیلی عراق، جهت انجام خدمت سربازی، به جبهه‌های حق علیه باطل شتافت و برای دفاع از میهن و خون شهیدان، با صدامیان کافر به مبارزه پرداخت. سرانجام پس از رشادت‌ها و مبارزات فراوان در جبهه‌ها، در بیست و پنجم دی‌ماه ۱۳۶۵ در منطقه عملیاتی کربلا پنج در منطقه شلمچه، در اثر اصابت ترکش دشمن به درجه رفیع شهادت نائل آمد. روحش شاد و یادش گرامی باد!
منبع: اسناد بنیاد شهید و امور ایثارگران آذربایجان غربی
