وصیت‌نامه شهید «مفقودالاثر علی‌اکبر مردمی»
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «حرف‌رک» «شهید مفقودالاثر علی‌اکبر مردمی» بیست و پنجم اسفندماه 1343 در شهر ارومیه دیده به جهان گشود. بعد از سپری نمودن دوران کودکی به تحصیل پرداخت. علاقه و اشتیاق زیادی به درس خواندن داشت، به‌طوری که روزها با کارکردن در نجاری، خرج تحصیل خود را تأمین می‌کرد تا بتواند در کلاس‌های شبانه درس بخواند و بدین ترتیب تا کلاس دوم راهنمایی درس خواند؛ اما به علت فقر و عدم امکانات مالی نتوانست به آن ادامه دهد.
او به‌عنوان بسیجی فعالیت در پایگاه محله ولیعصر، به خدمت انقلاب درآمد و با اهداف و آرمان‌های آن آشنا گشت و برای تحقق این آرمان‌ها به لباس مقدس پاسداری ملبس شد و رهسپار جبهه‌های نبرد گردید. سرانجام بعد از فعالیتهای زیاد، در راه تثبیت انقلاب، در عملیات رمضان، در جبهه‌های جنوب، دهم تیرماه 1361، در شلمچه درحالیکه 17 بهار از زندگی پرثمرش نمی‌گذشت، به درجه رفیع شهادت نایل گردید و پیکر مطهرش مفقودالاثر شد.
وصیت‌نامه خواندنی بسیجی 17 ساله «شهید مفقودالاثر علی اکبر مردمی» را باهم می‌خوانیم:
بسم ا… الرحمن الرحیم
«یا ایها الذین آمنوا اخذوا حذرکم فانفروا ثبات او انفروا جمیعاً»
«ای اهل ایمان، سلاح جنگ برگیرید و آن گاه دسته دسته با هم یکبار متفق برای جهاد بیرون روید.»
پدر و مادرم، ناراحت نباشید. چرا که بشر یک روز به دنیا می‌آید و یک روز دیگر از دنیا می‌رود. پس خوب است که در راه خدا از دنیا برود. آنان که در این راه گام برداشتند و دفاع از حق و حقیقت را بر سکوت و سازش ترجیح دادند و این چنین به یاری اسلام و امام برخاستند و از جان و مال چشم پوشیدند و در راه خدا مجاهدت کردند و آگاهانه پذیرفتند که قدم در راهی ی‌نهند که نهایتی جز شهادت در انتظارشان نخواهد بود.
اگر با کشته شدن من در راه اسلام دین محمد (ص)، اسلام باقی می‌ماند و درخت نوجوان انقلاب آبیاری می‌شود تانک‌ها و خمپاره‌ها، گلوله‌ها و بمب‌ها مرا بگیرید. اگر واقعاً مسلمانیم، وجدانمان اجازه نمی‌دهد که سپاه اسلام در جبهه‌های جنگ با کفر بجنگند، ما هم راحت بخوریم و بخوابیم. نه هرگز، ما می‌رویم در جبهه‌های جنگ تا آخرین قطره خونمان می‌جنگیم و با پیروزی نهایی و موفقیت حق بر باطل.
درد دلی چند با برادران پایگاه، برادران در زندگانی خود تقواپیشه خود سازید و به مصداق حدیث «اوصیکم بتقوی ا… و نظام امرکم» در بین خود انضباط و پرهیزکاری و ایثار را که از صفات برجسته دوستان خداست قرار دهید. امیدوارم همیشه در پشت اصل امامت که همان ولایت‌فقیه است استوار و پایدار بمانید «و اعتصموا بحبل ا… جمیعاً و لا تفرقوا»
درد دلی چند با مسؤولین شهر، ای برادران مسؤول و متعهد روحانی و مقامات کشور به ندای امام امت لبیک بگویید که همانا وحدت کلمه و تفاهم با هم است. بنده روسیاه و گنهکار خدا که هر لحظه اظهار پشیمانی و ندامت و توبه از درگاه متعال خواهانم. زمانی که پدر و مادر من، مرا نبخشیدند مرا در قبر نگذارید و مادرم، من مقداری پول که دارم نصف آن را در پیش خود نگهدار و نصفشان را به جنگ‌زدگان کشورمان بدهید. من چند جلد کتاب که در خانه دارم، به مسجد هدیه می‌کنم و امیدوارم که با خواندن آن کتاب‌ها بتوانند انقلابمان را سربلند نگه دارند.
از خون جوانان وطن لاله دمیده
علی اکبر مردمی
انتهای خبر/
