وصیت‌نامه «شهید ولی نصيری»
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «حرف رک»، «شهید ولی نصيری» در سال ۱۳۴۴ در شهرستان نقده متولد شد. در زمان کودکی پدرش را از دست داد و در دامان مادر پرورش یافت. تا کلاس سوم ابتدائی به تحصیل مشغول شد؛ ولی ازآن‌پس به جهت فقر مالی موفق به ادامه آن نشد سپس به‌خاطر تخصص در کار بافندگی فرش به این حرفه مشغول شد. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی به عضویت بسیج سپاه درآمد و مدتی در مهاباد و اشنویه به دفاع از انقلاب و اهداف مقدس آن پرداخت. در سال ۶۱ به جبهه سومار اعزام شد تا هم‌دوش برادران مسلمان خود از اسلام و انقلاب اسلامی دفاع نماید.
سرانجام شهید پس از سال‌ها تلاش و مبارزه بیامان و بعد از عمری سرشار از عشق به امام و انقلاب و مبارزه و ستیز در چهارم آبان سال ۱۳۶۱ در مصاف با دشمنان قرآن در منطقه سومار به شهادت رسید؛ اما جسد مطهرش هنوز پیدا نشده و مانند هزاران شهید گمنام مفقودالجسد گردید.
بسم رب الشهدا
و لا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل ا… امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون
با درود به رهبر کبیر انقلاب اسلامی ایران و مردم شهیدپرور ایران. در این مرحله از زمان انسان متعهد باید تصمیم نهایی را اتخاذ کند. شهادت در راه خدایا ذلت و خواری. من به‌عنوان یک مسلمان مقلد امام، راه اول را انتخاب کردم. آری مادرم عزیزم، خیلی آرزوها برایم داشتی؛ ولی مسئولیت اسلام و قرآن بیشتر بر دوشم سنگینی دارند و شاید تو به آرزوی خود موفق نشوی اما می‌دانم افتخارت خواهم بود.
امید آن دارم که اصلاً ناراحت نباشید؛ چراکه شهادت خود یکی از بزرگ‌ترین آرزوهاست که من نیز به امید خدا به آرزوی خود خواهم رسید. روی قبر من ناکام ننویسید که شهادت کام من بود. در تشییع‌جنازه من برای ابرقدرت‌ها و بالاخص آمریکا جنایت‌کار و اسرائیل غارتگر آرزوی مرگ کنید.
مادرم، برادران کوچکم را راهی مدرسه کنید و راه شهدا را به آنان بنمایید تا راه شهدا را ادامه دهند.
ای برادرانم در این راه بکوشید و چون این راه، راه خداست، اسلحه من و دیگر مجاهدان را روی زمین نگذارید و ای خواهرانم، از شما می‌خواهم که این‌گونه باشید و او را بشناسید. عزیزانم بهترین هدف ا… است و کسی می‌تواند زودتر به محبوب خود برسد که در پیرو خط ولایت‌فقیه و تابع قوانین انسان‌ساز اسلام باشید.
خدایا تا انقلاب مهدی (عج) خمینی را نگهدار
ولی نصیری
