وصیتنامه « شهید یدالله علی اکبرلو»
به گزارش حرف رک،« شهید یدالله علی اکبرلو» سوم خرداد۱۳۲۶ ، در روستای “وار” از توابع شهرستان خوی در خانواده ای مذهبی و کم درآمد چشم به جهان گشود، مانند سایر هم سن و سالانش، زندگی پرمشقت روستائی را پشت سرگذاشت. زندگی سخت و مشقت بار روستایی در صبر و شکیبایی بسیارتاثیر گذار بود. همین تحمل و بردباری در روحیه شهید منجر شده بود که پدر و مادرش به وجود او افتخار نمایند. هر چند با فقر بزرگ شد، اما در به دست آوردن روزی حلال از عمق جان تلاش می کرد تا هیچگاه و تحت هیچ شرایطی جان را به حرام آلوده ننماید. همین وارستگی، روح وی را صیقل داده و تجهد و شب زنده داری و راز و نیاز را معبود را مدیون همین سختی ها و مصایب زندگی می دانست.
همواره دوستان و خانواده را به شکیبایی دعوت می کرد و می گفت:«شاید امروز ما به سختی و مشقت زندگی دچار شده باشیم. ولی خداوند مهربان، سختی ها را برای انسان قرار داد تا از صبر و تحمل بنده اش احساس لذت نماید و به جانشین خویش ببالد. هیچ وقت سختی ها شمارا ناشکر نکند؛ زیرا انسان های متدین و با ایمان از دل همین سختی ها بیرون می آیند. ما نباید حتی لحظه ای به زندگی مان شک کنیم.
فرازی از وصیتنامه « شهید یدا…علی اکبرلو» اینگونه آمده است:
«سلام و درود خداوند بر شما اى پدر و مادر عزیزم که برایم زحمت کشیده اید. امیدوارم بنده حقیر را ببخشید و حلالم کنید، برایم دعا کنید تا عاقبت بخیر گردم و به خیل شهدای کربلا بپیوندم. شما اى برادرانم مرا حلال کنید که نتوانسته نسبت برادری را بر شما برادرانم ادا نمایم و شما ای برادرانم و ای عزیزانم، امیدوارم که مرا حلال کنید. امید آن دارم که سنگر مرا خالى نگذارید و اسلحه ام نگذارید بر زمین بیفتد، زیرا دشمن استفاده مى کند. براى جان این عزیز و رزمندگان دعا بخوانید چون که دعای شما اجابت می شود، و شما اى خواهرانم مرا حلال کنید که نتوانستم حق برادرى را آنگونه که شایسته است ادا کنم. خلاصه برایم دعاى آمرزش گناهانم بخوانید تا از آتش جهنم در امان باشم. خدایا بنده گناهکارت را ببخش که نتوانسته حق پسر به والدین و حق برادرى به خواهر و برادرانم ادا نمایم. امیدوارم که شما به بزرگی خودتان مرا حلال کنید. به دوستان و همسایگان نیز سلام و ارادت خاص مرا برسانید. والسلام!»
وی باعشق به فرامین امام عزیز درسال ۱۳۶۵، زمانی که امام دستور جهاد کفائی دادند با سپاهیان حضرت محمد(ص) عازم منطقه جنوب شد و در عملیات کربلای۴ و کربلای۶ شرکت کردند و در عملیات کربلای۵ با تعهداتی که با امام، انقلاب و قرآن بسته بود، به تکلیف و وظیفه شرعی خودعمل نمود.سرانجام در شلمچه مردانه وشجاعانه نبرد کرد و از حریم انقلاب دفاع نمود تا اینکه در بیست و یکم دی ۱۳۶۵ بر اثر اصابت ترکش و به فیض شهادت نائل آمد.روحش شاد و یادش گرامی باد!
انتهای خبر/
