اوباش در آغوش قدرت، مردم در ناامنی
حضور اراذل‌واوباش، چه در دنیای واقعی با قمه و چماق در دست و چه در فضای مجازی با الفاظ رکیک و تهمت‌های ناروا، زخمی عمیق بر پیکر جامعه است. این افراد با ایجاد رعب و وحشت، امنیت روانی مردم را به مخاطره می‌اندازند و به بنیان‌های اخلاقی و فرهنگی جامعه آسیب می‌زنند.
اما تبعات این پدیده به اینجا ختم نمی‌شود بهادادن به چنین افرادی، چه از سوی مردم و چه از سوی افراد صاحب‌نفوذ، پیامدهای منفی متعددی به دنبال دارد.
تبعات اجتماعی
کاهش امنیت روانی: ترس و اضطرابی که اراذل‌واوباش در سطح جامعه جولان می‌دهند یا در فضای مجازی تهمت و نفرت‌پراکنی می‌کنند، امنیت روانی افراد را خدشه‌دار می‌کند و در برخی مواقع ممکن است آسیب‌های آن مثل احساس ناامنی و بی‌ثباتی و بی‌قراری فزاینده و غیرقابل‌جبران باشد.
بی‌اعتمادی به نهادهای حاکم: زمانی که مردم شاهد بی‌توجهی یا حتی حمایت برخی نهادها از اراذل‌واوباش باشند، اعتماد خود را به این نهادها از دست می‌دهند و این امر به تضعیف انسجام اجتماعی می‌انجامد. اینکه پلیس بازداشت کند؛ اما مرجع قضایی برخورد بازدارنده نداشته باشد باعث می‌شود مردم به نهادهای حاکمیتی نسبت به برقراری امنیت حتی در نیمه‌های شب با دیده تردید نگاه کنند و دستگاه قضایی را دارای قدرت ناکافی برای اعمال مجازات‌های بازدارنده ببیند؛ بنابراین اگر نیاز به به‌روزرسانی مجازات‌ها در این زمینه وجود دارد، هم پلیس و هم مرجع قضایی باید از طریق مجلس شورای اسلامی و کمیسیون‌های تخصصی پیگیر افزایش سطح بازدارندگی مجازات‌ها در برخورد با اوباش باشند.
گسترش خشونت: بر کسی پوشیده نیست که ترویج خشونت توسط اراذل‌واوباش، زمینه را برای گسترش این پدیده در جامعه فراهم می‌کند و وقتی سایر افراد جامعه ببیند که تمرد از قانون و برهم‌زدن نظم اجتماع و هتک حیثت افراد هزینه چندان زیادی ندارد به سمت رفتارهای خشونت‌آمیز و بزهکارانه سوق پیدا می‌کنند.
فروپاشی ارزش‌های اخلاقی: بی‌احترامی به قوانین و هنجارهای اجتماعی توسط اراذل‌واوباش، به‌مرورزمان به تضعیف ارزش‌های اخلاقی در جامعه منجر می‌شود به‌ویژه وقتی ببیند که مثلاً فلان اوباش قمه به دست توسط عده‌ای که خودشان را نخبه سیاسی و فرهنگی می‌دانند به‌عنوان قهرمان معرفی می‌شود یا مثلاً فلان فرد که سابقه محکومیت به‌خاطر هتاکی به دیگران را دارد برای امام‌جمعه یک شهر سخنرانی می‌کند، ارزش‌های اجتماعی کم‌کم تغییر می‌کند و به‌قول‌معروف این زمانی است که «ارزش‌ها عوض می‌شود و عوضی‌ها باارزش می‌شوند».
تبعات اقتصادی
همه می‌دانند که سرمایه‌گذاران در محیطی ناامن و پر از خشونت، تمایل کمتری به سرمایه‌گذاری دارند و این امر به رکود اقتصادی و ازدست‌رفتن فرصت‌های شغلی می‌انجامد. از طرفی هم ناامنی و بی‌ثباتی ناشی از جولان اراذل‌واوباش، روی صنعت گردشگری هم تأثیر منفی می‌گذارد و در نتیجه مثل روز روشن است که مسئولان در نهایت مجبور به‌صرف هزینه‌های هنگفت برای برقراری نظم و امنیت می‌شوند. در واقع پول و اعتباری که قرار بود صرف توسعه زیرساخت‌ها شود باید صرف شناسایی و خنثی‌کردن اوباش در فضای حقیقی و مجازی شود.
متأسفانه گاه شاهدیم که برخی افراد صاحب‌نفوذ، چه در عرصه سیاست و چه در عرصه‌های مذهبی، به‌جای طرد و تقبیح اراذل‌واوباش، به آنها بها می‌دهند و حتی از آنها در جهت منافع خود استفاده می‌کنند. این افراد باید بدانند که چنین رفتاری نه‌تنها به نفع آنها نیست، بلکه به ضرر کل جامعه است.
بهادادن به اراذل‌واوباش، چه در دنیای واقعی و چه در فضای مجازی، به‌تدریج از مقبولیت اجتماعی و قدرت سیاسی افراد صاحب‌نفوذ می‌کاهد. مردم به‌مرورزمان نسبت به این افراد بی‌اعتماد و از آنها دلسرد می‌شوند.
حضور اراذل‌واوباش در جامعه، چه در دنیای واقعی و چه در فضای مجازی، زخمی عمیق بر پیکر جامعه است. تبعات منفی این پدیده، ابعاد مختلف زندگی مردم را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد و به امنیت، اقتصاد، اخلاق و فرهنگ جامعه آسیب می‌زند.
وظیفه همه ما، چه به‌عنوان مردم عادی و چه به‌عنوان افراد صاحب‌نفوذ، این است که با اراذل‌واوباش به هر شکلی که هستند، مقابله کنیم و به آنها بها ندهیم. تنها در سایه همدلی و درک یکدیگر می‌توانیم جامعه‌ای امن، اخلاقی و مترقی داشته باشیم که در انتظار توسعه در همه ابعاد آن است.
