راه شهادت و عدالت را به دخترم بیاموزید

أَعوذُ بِا… مِنَ الشِيطانِ الرَّجيم

بسم ا… الرحمن الرحيم

إذا جاءَ نَصْرُ ا… وَ الفَتْح وَ رَأيْتَ الناسَ يَدخُلونَ فى دينِ ا… أفْواجا فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَ اْسْتَغْفِرهُ إنَّهُ كانَ تَوّابا»

‏ اين وصيت نامه را نوشتم، زيرا من راه خود را انتخاب نموده و با آگاهى تمام هم انتخاب نموده ام. راه من راه امام است؛ زيرا كه راه او، راه حسين(ع)،‌ راه مكتب خون و شهادت در مكتب اسلام محمدى، همان اسلامى كه توسط محمد (ص) از غار حراء به مردم رسيده، راهم را برگزيده ام. زيرا از ميان صد آرزوى من كه همانا اولين آن، پوشاندن كفن بر قامتم با دست مادرم بود، برايم برآورده شده است. راهم را خود برگزيده ام. زيرا اگر بكشم، پيروزم و اگر كشته شوم دشمنم با دست خود گور خود را كنده است. بارها راهم را در مغزم تجزيه و تحليل كرده ام و آن را با مكاتب ديگر در اصل و فرع قرارداده ام و هيچ راهى را بهتر نيافتم. راه انبياء كه راه خون و شهادت است، بهترین راه است. هر چند در كتب مختلف تفحص كردم اما مطهرتر از قرآن نيافتم و هر چند كه در مكاتب مختلف گشتم، اما راهى مستقيم تر از صراط مستقيم نديدم؛ پس خدايا، قسمت مي دهم به حق صراط المستقيم كه ما را به صراط المستقيم هدايت كن.

تقاضا دارم بعد از شهادت در اين راه پرافتخار كه آرزوى هر مسلمانی مى باشد، اعمال زير را به انجام برسانيد:

1 – جنازه ام را درقبرستان خيابان عاشورا به خاك بسپاريد زيرا كه زادگاه من در اين قبرستان است.

2 – راه شهادت و راه عدالت را كامل به دخترم، صبریه بشناسانيد تا او خودش  برای ادامه راه شهدا تصميم بگيرد.

والسلام عليكم و رحمت ا… و بركاته

نصرت ا… ميرزايى ‎

منبع: پرونده فرهنگی بنیاد شهید آذربایجان غربی