مادران شاغل حکایت عشق، فداکاری و مسئولیت

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «حرف‌ رک»؛ در دنیای شلوغ امروز، زنانی هستند که همچون کوه، بار مسئولیت خانواده و کار را به دوش می‌کشند؛ زنانی که هم مادرند و هم شاغل در بیرون از خانه، با چالش‌های فراوانی دست و پنجه نرم می‌کنند و در عین حال زیبایی‌های بی‌نظیری در زندگی‌شان نهفته است.

این مادران هر روز از خواب بیدار می‌شوند تا قبل از هر کس دیگری، روزشان را آغاز کنند هنوز خورشید به‌خوبی طلوع نکرده که آنها در تکاپوی آماده‌کردن صبحانه، لباس و کیف فرزندانشان هستند. شاید در آن لحظات، به نظر برسد که این فعالیت‌ها چقدر روتین و خسته‌کننده است، اما لحظه‌ای که فرزندشان با لبخندی شیرین و چشمانی خواب‌آلود به آنها می‌نگرد و می‌گوید مامان مرسی، تمامی خستگی‌ها و فداکاری‌ها در آن لبخند ناپدید می‌شود.

این مادران پس از خداحافظی با فرزندان، راهی محل کارشان می‌شوند، جایی که باید مثل یک کارمند حرفه‌ای، وظایف خود را بی‌نقص انجام دهند.

اما حتی در دفتر کار، ذهنشان به سمت فرزندان‌شان می‌رود، به فکر غذای ظهرشان یا تکالیف مدرسه‌شان هستند چالشی دائمی برای حفظ تمرکز در کار و دلگرم‌بودن به نقش مادری، هم‌زمان وجود دارد با این‌حال، برای آنها همین استقلال و حس توانمندی ارزشمند است در لحظاتی که احساس می‌کنند هم مادرند و هم فردی مستقل، قلبشان لبریز از احساس رضایت می‌شود.

هرچند زندگی یک مادر شاغل با روزمرگی‌های طاقت‌فرسا همراه است، اما در کنار این چالش‌ها، لحظات ناب و دلنشینی نیز جریان دارد که دل هر انسانی را به وجد می‌آورد.

کافی است عصر به خانه برسند و فرزندشان با هیجان و شور به سمتشان بدود و با صدای پرشوق بگوید مادرشان را صدا کنند. این لحظه، برای هر مادری، مثل اوج خوشبختی است خستگی روزانه با یک بوسه کودکانه، با یک آغوش پرشور، تماماً ناپدید می‌شود.

عصرها و تعطیلات آخر هفته نیز برای این مادران معنی دیگری دارد اگرچه از خستگی‌های روزمره خسته‌اند، اما با عشق و صبر، به دنبال فرصتی می‌گردند که همراه با فرزندان‌شان بازی کنند، بیرون بروند و خاطراتی شیرین خلق کنند آنان می‌دانند هر لحظه‌ای که در کنار فرزندانشان می‌گذرانند، بخشی از عشق و امید را به دل‌های کوچکشان منتقل می‌کنند.

همسران مهربان ستون‌های استواری در کنار خانواده

این مادران علاوه بر مسئولیت‌های کاری و فرزندی، همسرانی همراه و دلسوز نیز هستند در پایان یک روز پرکار و خسته‌کننده، زمانی که وارد خانه می‌شوند به خوبی می‌دانند که همسرشان نیز نیاز به حمایت، همراهی و آرامش دارد.

این زنان، با وجود تمام خستگی‌ها، به نقش همسرانه خود هم توجه ویژه‌ای دارند؛ از آماده‌کردن شام و ایجاد محیطی آرام گرفته تا گوش سپردن به دغدغه‌های همسرشان، آنها همچون تکیه‌گاهی محکم برای شریک زندگی‌شان هستند.

همین پیوند عاطفی و حضور پرمهر آنان است که به خانواده حس انسجام و عشق می‌بخشد و پایه‌های زندگی مشترکشان را استوار می‌کند.

این مادران و همسران بی‌همتا، با عشق و فداکاری، نقش‌هایی چندگانه را بر عهده گرفته‌اند و همزمان در کنار وظایف مادرانه و مسئولیت‌های کاری، همسران مهربانی نیز هستند. لحظاتی که خستگی خود را فراموش می‌کنند تا کنار همسرشان بنشینند، به حرف‌هایش گوش دهند و به او دلگرمی دهند، نشان از تعهد و عشقی بی‌پایان دارد.

آنان می‌دانند که محبت و همراهی‌شان نه تنها پایه‌ای محکم برای زندگی مشترکشان است، بلکه الگویی از عشق و حمایت برای فرزندانشان نیز خواهد بود.

این مادران و همسران فداکار، هر روز تصویری زیبا و دل‌انگیز از زندگی خانوادگی را به ما نشان می‌دهند؛ تصاویری از عشق و امید که به عمق دل‌ها می‌نشیند.

پایداری در اصول اخلاقی موفقیت در دو جبهه زندگی

نازآفرین قاسم‌زاده، متخصص اخلاق پزشکی و استاد دانشگاه، در گفتگو با خبرنگار حرف رک، از چالش‌ها و دستاوردهای خود در مسیر کاری و خانوادگی اظهار کرد: در تمام سال‌های فعالیتم تلاش کرده‌ام که تعادلی میان نقش حرفه‌ای و خانوادگی خود برقرار کنم.

وی تصریح کرد: هرچند کار و زندگی هر دو به نوبه خود چالش‌های بی‌پایانی دارند، اما همواره سعی کرده‌ام با پایبندی به اصول اخلاقی و حمایت از ارزش‌های خانوادگی، هم به عنوان یک پزشک و هم به عنوان یک مادر، اثربخش باشم.

قاسم‌زاده بیان کرد: یکی از این تلاش‌ها، پیشنهاد افزایش مرخصی ۶ ماهه برای بانوان شاغل پس از زایمان بوده است.

وی تأکید کرد: این مرخصی نه تنها به مادران فرصتی برای مراقبت و ارتباط نزدیک‌تر با نوزادانشان می‌دهد، بلکه به آنها کمک می‌کند تا با آرامش بیشتری به محیط کار بازگردند.

این استاد دانشگاه ارومیه تصریح کرد: این طرح می‌تواند به کاهش استرس و فشارهای روحی ناشی از مسئولیت‌های مادرانه و شغلی کمک کند و به ارتقای سلامت روانی و جسمانی مادران شاغل منجر شود.

قاسم‌زاده گفت: این اقدام به نفع خانواده‌ها و جامعه است و در نهایت موجب بهبود کیفیت زندگی حرفه‌ای و خانوادگی زنان خواهد شد.

وی بیان کرد: در همین راستا، من و همکارانم در کارگروه سلامت زن و خانواده، در تلاشیم تا با ارائه راهکارهایی در جهت حفظ و ارتقای سلامت بانوان گام برداریم.

متخصص اخلاق پزشکی در ادامه عنوان کرد: باور دارم که بانوان شاغل باید پیش از هر گونه آسیب‌پذیری، از حمایت‌های لازم برخوردار شوند همچنین برنامه‌ای برای گسترش ورزش و فعالیت بدنی در ساعات کاری پیشنهاد داده‌ام؛ این طرح به منظور افزایش سلامت و رفاه بانوان شاغل ارائه شده و امیدوارم بتواند در کاهش فشارهای روحی و جسمی مؤثر باشد.

وی خاطرنشان کرد: به عنوان یک مادر دو فرزند و استادی که هر ترم بیش از ۳۰ واحد تدریس می‌کند، با چالش‌های بی‌پایانی مواجه بوده‌ام. هرچند گاهی احساس کرده‌ام که شاید نتوانسته‌ام به اندازه کافی برای فرزندانم زمان بگذارم، اما همیشه کوشیده‌ام کیفیت لحظاتی که در کنارشان هستم، کمبودی در زندگی‌شان ایجاد نکند.

قاسم‌زاده بیان کرد: پسر کوچکم مهندس مکانیک است و فرزند بزرگ‌ترم در مقطع کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی تحصیل می‌کند، هر دوی آن‌ها به من انگیزه داده‌اند تا در سخت‌ترین لحظات، برای بهبود کیفیت زندگی خانوادگی‌ام تلاش کنم.

وی در ادامه چالش‌های زندگی خود این چنین گفت: چند روز پیش، حادثه‌ای برای یکی از پسرانم رخ داد و من به دلیل مشغله کاری نتوانستم از او دلجویی کنم؛ این لحظه برای من تلنگری بود که مسئولیت مادری و شغلی تا چه حد به هم تنیده‌اند و بانوان شاغل تا چه اندازه با این چالش دست و پنجه نرم می‌کنند.

قاسم‌زاده بیان کرد: بسیاری از مادران شاغل نیز همین احساس را دارند و گاهی از خود می‌پرسند که آیا می‌توانند در کنار کار، مادر خوبی هم باشند. من باور دارم که چنین بانوانی باید با درک و حمایت جامعه و خانواده روبرو شوند تا بتوانند در هر دو نقش موفق باشند.

حجاب مانع فعالیت‌های اجتماعی نشده است

وی در خصوص چادری بودن خود در اجتماع گفت: با وجود همه سختی‌ها، من هرگز اجازه نداده‌ام که حجابم مانعی برای تحقق اهداف حرفه‌ای‌ام باشد.

قاسم‌زاده گفت: همواره با انگیزه مذهبی و علاقه به خدمت، کوشیده‌ام که در تمامی محیط‌های کاری و حتی سفرهای خارجی، از چادرم به عنوان نمادی از فرهنگ و هویت خود استفاده کنم.

وی افزود: در بسیاری از کشورها با حجاب ظاهر شده‌ام و حتی گاهی حجابم، فرصتی برای ایجاد ارتباط بهتر و افزایش اعتماد بوده است.

این استاد دانشگاه بیان کرد: چالش‌های محل کار نیز، همچون یک میدان جنگ برای من بوده است؛ ایستادگی در برابر اشتباهات، دفاع از حقوق دیگران، و رعایت انصاف و عدالت، همیشه از اصول اصلی من بوده‌اند.

وی خاطرنشان کرد: به عنوان یک پزشک، چالش‌ها و مسئولیت‌های کاری‌ام همواره نیازمند تمرکز بالا و پایبندی به اصول اخلاقی بوده است. گاهی احساس می‌کنم که شاید کارمند خوبی باشم اما در نقش مادری دچار کمبودهایی هستم.

قاسم‌زاده عنوان کرد: با این حال، همواره سعی کرده‌ام با کمک همسرم و حمایت خانواده، در زندگی شخصی نیز به ارزش‌های اخلاقی که در حرفه‌ام رعایت می‌کنم پایبند بمانم و بهترین نتیجه را برای فرزندانم فراهم کنم امیدوارم که بتوانم به نسل بعدی زنان، این پیام را انتقال دهم که با پایبندی به اصول اخلاقی و اتکا به ارزش‌های درونی، همواره می‌توان به تعادلی ارزشمند در زندگی رسید.

از جوایز نخبگی تا چالش‌های استخدامی

رقیه نجف‌زاده، عضو هیئت علمی دانشگاه ارومیه و از نخبگان بنیاد ملی نخبگان، در گفتگو با خبرنگار حرف رک به بخشی از افتخارات و تجربیات علمی و فرهنگی خود اشاره کرد و گفت: من از بنیاد ملی نخبگان ۶ جایزه دریافت کرده‌ام که مهم‌ترین آن‌ها جایزه مریم میرزاخانی است.

وی بیان کرد: از دوران تحصیل در مدرسه، فعالیت‌های فرهنگی را همواره در کنار فعالیت‌های علمی پیگیری کرده‌ام و تلاش داشتم تا با ترکیب علم و فرهنگ، اثری مثبت بر جامعه پیرامونم بگذارم.

نجف‌زاده بیان کرد: همواره جزو افراد فعال بودم و از همان دوران نوجوانی در برنامه‌های فرهنگی مدرسه مشارکت داشتم و این روند را تا دوران دانشگاه نیز ادامه دادم.

وی افزود: این جوایز برایم تنها به معنی قدردانی از دستاوردهای علمی‌ام نبود بلکه گامی است در راستای تشویق به تلاش بیشتر و خدمت به جامعه علمی و فرهنگی کشور.

نجف‌زاده درباره تحصیلات خود در رشته کشاورزی و امور باغبانی توضیح داد: تحصیل در دانشگاه ارومیه را به عنوان دانشجوی ممتاز در این رشته آغاز کردم و با رتبه اول از این دانشگاه فارغ‌التحصیل شدم، سپس با پذیرش در دانشگاه تربیت مدرس تهران برای ادامه تحصیلات ارشد و دکتری به تهران رفتم و در این مقاطع نیز رتبه اول را کسب کردم. با نمره ۲۰ موفق به دفاع از رساله دکتری‌ام شدم.

وی در ادامه افزود: دوران تحصیل در خوابگاه برای من تجربه‌ای ویژه و پرثمر بود در این دوره، علاوه بر فعالیت‌های علمی و پژوهشی، موفق شدم هفت کتاب بنویسم.

نجف‌زاده گفت: از طرف دیگر، فعالیت‌های فرهنگی و اجتماعی نیز بخش مهمی از زندگی خوابگاهی من را تشکیل می‌داد، نوشتن کتاب‌ها و مقالات علمی در کنار فعالیت‌های فرهنگی به من کمک کرد که چشم‌اندازی وسیع‌تر نسبت به جامعه داشته باشم و از توانایی‌هایم به شکل بهتری استفاده کنم.

وی همچنین از اثرگذاری این تجربه در شکل‌گیری شخصیت علمی و فرهنگی خود گفت و تأکید کرد: این مرحله از زندگی، درک جدیدی از پیوند میان علم و فرهنگ به من بخشید.

نجف‌زاده به یکی از بهترین خاطرات خود اشاره کرد و اظهار داشت: یکی از لحظات شیرین زندگی‌ام زمانی بود که بر اساس سوابق نخبگی، جایزه‌ای از بنیاد ملی نخبگان دریافت کردم این جایزه در زمانی به من تعلق گرفت که با برخی موانع در بحث استخدامی و مشکلاتی همچون کم‌مهری و تنگ‌نظری روبرو شده بودم.

وی گفت: بعد از دوندگی‌های فراوان، به من گفتند که باید یک سال برای صدور حکم صبر کنم و در همان زمان، بنیاد ملی نخبگان جایزه‌ای به من اعطا کرد که این جایزه به‌ همراه افزایش حقوق به عنوان استادیار، انگیزه‌ای قوی برای ادامه مسیر برایم ایجاد کرد.

وی در بخشی دیگر از گفتگو به نوآوری خود اشاره کرد و اظهار داشت: بنده برای اولین بار در ارومیه و سطح استان توانستم دوره پسادکتری را راه‌اندازی کنم این اقدام با توجه به شرایط علمی استان و محدودیت‌های موجود، گامی مؤثر در راستای ارتقای سطح علمی منطقه بود.

نجف‌زاده افزود: امیدوارم این مسیر به دیگر دانشجویان و پژوهشگران نیز فرصت بیشتری برای ادامه تحقیقات و نوآوری‌های علمی بدهد.

وی با اشاره به چالش‌های شخصی خود اظهار داشت: یکی از چالش‌های اصلی زندگی‌ام فاصله محل کارم با محل سکونتم است. ساکن ارومیه هستم و محل کارم در میاندوآب قرار دارد تاکنون از هیچ‌کس در اطرافم حمایتی دریافت نکرده‌ام، اما با وجود این سختی‌ها، همواره مصمم به ادامه مسیر بوده‌ام.

این نخبه علمی در ادامه گفت: هر روز ساعت ۵:۳۰ صبح با وجود داشتن یک فرزند سه‌ساله به جاده زده و به سمت میاندوآب می‌روم.

وی با اشاره به سختی‌های سفر روزانه، از تصادفات متعددی که در جاده تجربه کرده یاد کرد و گفت: این چالش‌ها هرگز از اهدافم بازنداشت.

نجف‌زاده افزود: همیشه با تمام توان و تعهد کار خود را انجام داده‌ام و در برابر مشکلات و موانع زندگی، مسیرم را تغییر نداده‌ام این پشتکار و تمرکز بر اهدافم به من کمک کرده است تا در حوزه علمی به موفقیت‌هایی دست یابم که نه تنها برای من، بلکه برای جامعه نیز مفید و مؤثر باشد.

گزارش از نجیبه معصومی سرای

انتهای خبر/