وصیت‌نامه «شهید وحید حمیدی»

قبل از انقلاب، همچون دیگر شهیدان انقلاب اسلامی، در راهپیمائی ها و کشیک شبانه و فعالیت در انجمن اسلامی مسجد شرکت داشت.

بعد از انقلاب نیز، فعالیت های زیادی داشت، شهید وحید حمیدی در لشکر ۲۱ حمزه سید الشهداء به عنوان سرباز رشید اسلام ۱۸ ماه خدمت نمود و به خاطر عشق به اسلام و انقلاب و به خاطر جنگیدن با دشمنان متجاوز و حراست از حاکمیت ارضی کشور به جبهه جنگ اعزام شد.

زمانی که به جبهه اعزام می شد، به مادرش سفارش کرد که زینب گونه باشید و از مرگ من ناراحت و غمگین نشوید. ما در راه انقلاب و شرف می جنگیم. اگر کشته شوم که آرزویی جز شهادت ندارم، به سوی حق می رویم. برای آخرین بار که به مرخصی آمده بود، به خانه کلیه اقوام و خویشاوندان رفت و خداحافظی کرد و گفت:‌ شاید این آخرین دیدار و ملاقات ما باشد. وصیت نامه من را که در لای کتابم است، بخوانید. پس از این سخنان از اقوام و خویشاوندان و مادر مهربانش خداحافظی کرد.

سرانجام چهارم اسفند ۱۳۶۲، در منطقه عملیاتی جنوب پاسگاه زید، در اثر اصابت ترکش خمپاره به درجه رفیع شهادت نایل گشت و برای همیشه از دنیای فانی خداحافظی نمود و مانند پرنده ای به سوی حق شتافت.

روحش شاد و یادش گرامی باد

وصیت نامه خواندنی «شهید وحید حمیدی»

‏بسم رب الشهدا و الصدیقین

با اذن و شهادت به وحدانیت خداوند و بر حق بودن محمد(ص) آخرین پیامبر دین اسلام به عنوان تنها منبع رستگارى وصیت مى نمایم.

بارالها مرگ مرا به شهادت بپذیر. اى عزیزان در حال حاضر که از این دنیاى فانى با بارى سنگین از گناه به سوى معبود خود می روم چند سخنى با شما دارم. اول به تمام شما مسلمین که بر حق ترین مردمان این جهان و مسؤول ترین آنها مى باشید و با قبول این مسؤولیت نباید با کوچکترین سختى میدان مبارزه را ترک نمائید.

مخصوصاً حال که این ابرجنایت هاى شرق و غرب سعى بر ساقط نمودن انقلاب اسلامى ما دارند شما بایستى هر چه پرتوانتر از همه و مشکلتر از گذشته به مبارزه بپردازید و در این راه از جان و مال و حتى فرزندان دریغ ننمایید و شما عزیزان را قسم می دهم که تا جان در بدن دارید از این مرد بزرگ پیر جماران امام خمینى و از این ناجى جوانان ایران و اسلام دفاع نموده و از کسانى که بر علیه انقلاب و اسلام سم پاشى مى نمایند با دلیل و منطق و راهنمایى جلوگیرى بنمایید.

پدر و مادر و خواهر و برادران عزیزم، حال که این دنیا را وداع می نمایم و از شما عزیزان دوری می جویم انتظارات بس فراوانی دارم. آن که در هنگام فراغ صبر و زیاده گریه و زاری ننمائید. زیرا من بنده معصیت کاری بودم و پشت سر من گریه کردن درست نیست. بلکه از شما می خواهم که از خداوند در مورد گناهانم استغفار نمائید و اینکه شما همه زینب با شجاع بوده و رساننده پیام باشید. هر چند بنده خود را در صف شهدا نمی دانم، ولی انتظار دارم که پیام رسان شهدای کربلای ایران باشید و به عقیده من بهترین وسیله رساندن پیام شهدا به طریق شما تربیت فرزندانی برومند، پاک و باتقوا می باشد.

ای برادران شما که تک تک در این نظام الهی ایران مسؤولیتی دارید شما را به خدا قسم می دهم که به جز محض رضای خدا کاری انجام ندهید. به جز ترقی اسلام و مسلمین در کاری قدم برندارید. به جز رضای محرومان جهان و خانواده شهدا کاری نکنید. به جز برای احقاق حق راهی را در پیش نگیرید. در هیچ جا و مکان حب و بغض نشان ندهید.

هیچ کاری را برای شخصیت افراد نشان ندهید و فقط خدا در نظرتان حاکم باشد. من امید فراوان دارم که شما ملت ایران منجی عالم بشریت خواهید شد و با عروج مهدی(عج) شما ملتزمین رکاب آن حضرت خواهید بود. و شما مردم با تحمل این همه مشقت ثابت نمودید که واقعاً راست قامت هستید. پس باز مقاومت کنید در مقابل شیطان های هوا و هوس. شماها خواهید بود که جوانان تمام ملل دنیا را از پوچ گرائی و شهوت رانی به هدف گرائی و خدا رهنمون خواهید ساخت. باشد که به دعای استغفار شما عزیزان من روسیاه بخشیده شوم.

همچنین امیدوارم که پدر و مادر مرا حلال بکنند و از خداوند می خواهم که این دو مربی مرا زنده و پیروز و رهرو دین قرار دهند.

والسلام علیکم و رحمه ا… و برکاته

وصیتنامه وحید حمیدی در مورخه۱۳۶۲/۱/۱۸ در حرم مطهر امام رضا(ع) – ساعت۹/۳۰ شب.

منبع : اسناد بنیاد شهید و امور ایثارگران آذربایجان غربی

انتهای خبر/