وصیتنامه شهید «مجتبی اسکندری»
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «حرف رک» «شهید مجتبی اسکندری» یکم شهریور ۱۳۴۶، در شهرستان خوی به دنیا آمد.
تا پایان دوره راهنمایی درس خواند.به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت.
یازدهم اردیبهشت ۱۳۶۵، در فاو عراق بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید.
بسم الله‌الرحمن الرحیم
«إن‌الله اشترى من المؤمنین انفسهم و اموالهم بأن لهم الجنه یقاتلون فى سبیل ا… فیقتلون و یقتلون وعداً علیه حقا فى التوریه الانجیل و القرآن و من اوفى بعهده من ا… فاستبشروا ببیعکم الذى بایعتم به و ذالک هو الفوز العظیم.»
(سوره توبه، آیه ۱۱۱)
خدایا من یک بنده گناهکار بیش نبوده‌ام و حالا آمده‌م به نداى هل من ناصر ینصرنى حسین(ع) لبیک بگویم. چون تا به حال مرده بودم و اکنون آماده جهاد و شهادت هستم و امیدوارم که خداوند این فیض عظیم را نصیبم گرداند. اگر چه ارزش آن را ندارم.
بنام الله پاسدار حرمت خون شهیدان و با سلام و درود فراوان بر پیشتازان انقلاب اسلامى و در رأس آنها قائد اعظم امام خمینى پرچمدار حماسه آفرین حسینى که برای پیشبرد هدف‌های اسلام عزیز بر طاغوت و طاغوتیان خود پیروز گشته و بعد از سلام به پدر و مادر مهربانم و تمامی اهل خانواده و سلام بر تو اس خواهرم و برادران.
اینک که خود در میان شما نیست و فقط نامی از من خواهد بود. انتظارم از پدر و مادرم و برادرانم این است که در مرگ من ماتم نگیرید.
چون توانسته‌ام راه خود را پس از ۱۷ سال پیدا کنم که همان راه امام حسین(ع) است و من دوست دارم حق را در این راه یاری کنم.
ای مادر مهربانم افتخار کن که پسرت در راه اسلام شهید شده است. اگر خواستى برایم گریه کنى به یاد امام حسین(ع) و ۷۲ تن از یاران با وفاى او در کربلا از جان خود گذشتند، گریه کن. اى پدر ارجمندم، مرا حلال کن و با استقامت و شجاعت از اسلام و ولایت فقیه دفاع کن.
خدایا از تو عاجزانه استدعا دارم که مرا با شهداى کربلاى حسینى محشور بگردانى. خداوندا تو را به محمد(ص) و آلش قسم مى دهم، شهادت در راه اسلام را نصیبم کنى و مرا در صف شهدا قرار دهى.
اى برادران عزیزم، پیوسته در راه اعتلاى اسلام عزیز کوشا باشید و تمامى فرامین امام را با جان و دل پذیرا باشید. زمان زمان حسین(ع) است و ایام عاشورا. در نمازهایتان کوتاهی نکنید و اما تو اى خواهر گرامى من، حجاب عفت و پاکدامنى را سرلوحه زندگى خود قرار ده و همیشه فاطمه‌وار و زینب‌گونه زندگى و مبارزه کن. دیگر از شما چیزى نمى خواهم و در آخر از پدر و مادر و برادرانم و اهل فامیل و دوستان عزیزم و آشنایان برایم حلالیت بطلبید و طلب مغفرت نمایید.
به خصوص پدر و مادرم که عمرى براى من زحمت کشیده‌اند و شما پدر و مادر عزیزم، امیدوارم که مرا ببخشید تا بلکه خداوند بزرگ نیز از گناهانی که کرده ام بگذرد و ما را عفو نماید و از شما خواهش مى کنم این وصیتنامه را به تمام اهل فامیل ها بدهید تا بخوانند چاپ و پخش کنید.
در مجالس شهدا در روزهاى مخصوص در خانه‌مان دعاى توسل بگذارید و مرا در صف شهداى خوى دفن کنید. پدرم مرا حلال کن و به پسرانت نماز خواندن و از مسائل دینى یاد بده و در حجاب دختر محکم باش. خداحافظ
مجتبی اسکندری
