وصیت‌نامه شهید «یوسف رستمی»

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «حرف رک» شهید «یوسف رستمی» هفتم شهریور ۱۳۴۰ در روستای بحلول آباد از توابع شهرستان پلدشت به دنیا آمد. پدرش خلیل، حلبی‌ساز بود و مادرش صفیه نام داشت. تا پایان دوره متوسطه درس خواند و دیپلم گرفت. به‌عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت و سرانجام در تاریخ بیست و ششم تیر ۱۳۶۱ در گیلانغرب توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. مزار وی در زادگاهش واقع است.

وصیت‌نامه

درود بر شهیدان به‌خون‌خفته که با خون سرخ خود درخت اسلام را آبیاری کردند و من این راه را با چشم‌باز و با آگاهی کامل انتخاب کردم. اگر من افتخار شهادت را پیدا کردم حاضر نیستم پشت سر جنازه‌ام گریه کنید و اما تو ای پدر و مادر غم‌پرور من، من را حلال کنید و امیدوارم که خداوند به شما عزیزانم اجر عنایت بفرماید و راه امام خمینی را نباید گم کنیم. از برادران و خواهرانم تقاضای بخشش می‌کنم که برادر خوبی برای آنها نبودم.
از برادران و خواهرانم معذرت می‌خواهم که گاهی وقت‌ها آنها را اذیت می‌کردم و از مادرم می‌خواهم که هر وقت برای من دلتنگ شد عکس مرا جلوی خود بگذارد تا من را پیش خودش احساس کند. از مردم عزیز کشورم می‌خواهم که راه من را ادامه بدهند.
از تمام دوستانم و ملت ایران تقاضا دارم که راه شهیدان اسلام را ادامه بدهند و گوش به حرف امام باشند و جهاد در راه خدا را گم نکنید؛ زیرا این راه راه سعادت است.
از پدرم معذرت می‌خواهم که او را زیاد اذیت کرده‌ام. امیدوارم که مرا ببخشند و در پایان از تمام آشنایان خداحافظی می‌کنم. حق‌نگهدارتان. مرگ امریکا و شوروی. این باید شعار همه ملت ایران باشد. لا شرقیه لا غربیه جمهوری اسلامیه
دیگر وقت شما عزیزان را نمی‌گیرم. خداحافظ و خونم را به انقلاب اسلامی هدیه می‌کنم.
روحش شاد و یادش گرامی.